بالاخره اومدم

بعد از کلی غیبت اومدم تا بازم برا عشقم بنویسم براش بنویسم که تو این تابستون چی کشیدم بدون اون....کلی ماجرا هس که نمیخوام برات بگم اما اینجا مینوسم که بعدا خودت بیای و بخونی...خب ازکجا شروع کنیماز هیچ جا خودتو عشق است...هیچی مهم تر از خودت نیس...خودت که الان خوزستانی...شبا رو پشت بوم پادگان میخوابی.....خخخخخ..........حیدر بهم گفت خب

میخوام ی بیت غزل برات بخونم:

از چاشنی قند مگو هیچ وز شکر

                         زان رو که مرا از لب شیرین تو کام است